Gmina Kruszwica przystąpiła do Ogólnopolskiej Kampanii Edukacyjnej               

„Przeciwdziałanie Przemocy Domowej” realizowanej w 2024 roku przez Fundację Instytut Nowej Kultury. 

Fundacja Instytut Nowej Kultury (INK) to organizacja non-profit, która działa od 2018 roku. Koncentruje się na wzmacnianiu więzi rodzinnych i wsparciu osób z uzależnieniami oraz ich bliskich. Fundacja aktywnie włącza się organizację i prowadzenie kampanii społecznych, a szczególnie w działalność profilaktyczną w zakresie problemów społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem profilaktyki zachowań ryzykownych, a zwłaszcza przeciwdziałanie alkoholizmowi, narkomanii, przemocy domowej, przestępczości dzieci i nieletnich oraz dorosłych. Pierwsze prowadzone przez nich kampanie społeczne i edukacyjne to: Ciąża bez alkoholu, Nie piję, bo kocham, Nierozerwalni. Współpracują z jednostkami samorządu terytorialnego, OPS. Instytut Nowej Kultury jest twórcą innowacyjnego programu "Porozumienie: Skuteczny Samorząd-Efektywna Profilaktyka", który jest formatem ciągłej kampanii edukacyjnej i przestrzeni do współpracy i wymiany doświadczeń między samorządami. Instytut nadaje certyfikat Gmina Promująca Profilaktykę Uzależnień. 

Przemoc domowa – zagadnienia definicyjne

Zgodnie z ustawą z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu przemocy domowej, której znowelizowane przepisy weszły w życie w czerwcu 2023 roku, przez przemoc domową definiuje się jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, mienia, naruszające jej godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienia, krzywdy moralne oraz mające na celu uzyskanie kontroli w zakresie nabywania i korzystania z posiadanych przez tę osobę zasobów ekonomicznych. 

[ZT]32436[/ZT]

W dostępnych opracowaniach najczęściej wyróżnia się przemoc fizyczną, psychiczną, seksualną, ekonomiczną i zaniedbanie. 

Przemoc fizyczna polega na naruszeniu nietykalności fizycznej. Jest ona intencjonalnym zachowaniem powodującym uszkodzenie ciała lub niosącym takie ryzyko. Polega m. in. na popychaniu, szarpaniu, szturchaniu, klepaniu, ciągnięciu za uszy, szczypaniu, kopaniu, biciu ręka i pięścią, uderzaniu w  twarz, przypalaniu papierosem, duszeniu, krępowaniu ruchów. 

Przemoc psychiczna to najczęstsza forma przemocy, która jednocześnie jest najtrudniejsza do udowodnienia. Zawiera ona przymus i groźby, np. obrażanie, wyzywanie, ocenianie, krytykowanie, straszenie, szantażowanie, nieliczenie się z uczuciami, krzyczenie, oskarżanie, obwinianie, krzywdzenie zwierząt, czytanie osobistej korespondencji, ujawnianie tajemnic, lekceważenie, wyśmiewanie. Przemoc ta prowadzi do zniszczenia poczucia mocy sprawczej ofiary, jej poczucia własnej wartości i godności. 

Przemoc seksualna stanowi kategorię zachowań dotyczących sfery seksualnej i obejmuje gwałt, molestowanie seksualne, stręczycielstwo i prostytucję. Działania te są kwalifikowane jako przestępstwa. Trzeba jednak pamiętać, że molestowanie seksualne może przybiera formę werbalną, pozawerbalną i zachowania fizycznego o seksualnym charakterze. Zachowanie werbalne przybiera postać żartów, pytań czy uwag formułowanych przez sprawcę. Zachowanie fizyczne odnosi się do jakichkolwiek zachowań sprawcy, które skutkują kontaktem fizycznym i mają podtekst seksualny. Przemoc seksualna może przybierać formę wymuszania stosunków seksualnych lub zmuszania do niechcianych zachowań seksualnych. 

Przemoc ekonomiczna to zachowanie mające na celu kontrolę zdolności drugiej osoby do nabywania, utrzymywania i korzystania z zasobów ekonomicznych w celu podporządkowania sobie tej osoby.  Może zatem ona polegać na zabieraniu lub wydzielaniu pieniędzy, zakazywaniu lub utrudnianiu podjęcia pracy zarobkowej, kontrolowaniu wszystkich wydatków, kontrolowaniu konta bankowego, zaciąganiu bez porozumienia kredytów, pożyczek, niszczeniu rzeczy osobistych lub stanowiących wspólną własność lub sprzedawania ich bez porozumienia, a także pozostawiania bez opieki osoby, która z powodu choroby, wieku, bądź niepełnosprawności nie może samodzielnie zaspokoić niezbędnych potrzeb. 

Zaniedbanie, to niezaspokajanie podstawowych potrzeb biologicznych i psychicznych osoby zależnej od opiekuna dziecka, osoby starszej, osoby chorującej.

[ZT]32433[/ZT]