Skuteczne zarządzanie zespołem specjalistów to prawdziwa sztuka. Wymaga od jego kierownika szeregu kompetencji, a niekiedy i wrodzonych zdolności. Najważniejszym czynnikiem wyróżniającym prawdziwego przywódcę jest tu jednak umiejętność dobrania właściwych metod działania do zastanych warunków otoczenia.
Sprawny lider musi być na początku bardzo dobrym obserwatorem – siebie oraz rzeczywistości panującej w biurze. Będzie się więc charakteryzował wysokim poziomem posiadanej inteligencji emocjonalnej. Musi wprawnie wyróżniać swoje emocje oraz innych, rozpoznawać charakter firmowych relacji, ale także (co może najważniejsze) znać i zauważać motywacje, które popychają do dalszego działania każdego z członków grupy – opisuje Beautiful Company sp. z o.o. sp.k.
Jego analiza poskutkuje wyborem konkretnej metody pracy z grupą. Może się ona jednak zmieniać w czasie, więc nie powinniśmy się do niej przywiązywać na lata. Styl przewodzenia będzie wprawdzie zależał w dużej mierze od charakteru i osobowości lidera, ale, co zostało podkreślone w poprzednim akapicie, równie ważne są tu także osoby, którymi zarządza. Nie na wszystkich będą przecież działały te same formy współpracy.
Rozpoznanie motywacji naszych współpracowników to kluczowy element tej układanki. Jeśli wiemy czy lepiej motywują ich nagrody, czy może jednak sztywne zasady, nieprzekraczalne terminy, a wręcz kary – możemy już obrać pewną ścieżkę. W przypadku motywowania nagrodami zyskamy bardzo dobre kontakty z osobami, które cenią sobie lojalność oraz poczucie obowiązku. Kiedy my takiej osobie podarujemy np. dzień wolny, ona odczuje wobec firmy zobowiązanie o tytule „muszę to jakoś wynagrodzić pracodawcy”.
Osoby, które lepiej się z kolei czują z karami, będą pracować wydajniej ze względu na odczuwane obawy. „Jeśli nie zdążę z tym zadaniem do 17 : 00, to będę musiał siedzieć w sobotę po godzinach” nie jest zdaniem, które chcielibyśmy kiedykolwiek wypowiedzieć. W związku z tym pracujemy szybko, by wyrobić się z narzuconym terminem. Jednak ta metoda motywacji ze strony przełożonego musi być stosowana ostrożnie. W przeciwnym razie łatwo tutaj doprowadzić do sytuacji, kiedy delikatny motywator zamieni się w realny „straszak” na podwładnego. A stąd już tylko krok do jego wypalenia zawodowego – podpowiada Beautiful Company.
Kierujący zespołem może również zyskać jego przychylność poprzez budowanie z jego członkami przyjaznych relacji. Taki rodzaj partnerstwa sprawia, że wszystkim zależy na projekcie nie ze względu na samo zadanie, ale również pod kątem tego, co tworzymy wspólnie – jako grupa. Podejście do pracowników z życzliwym spojrzeniem może więc przynieść wiele korzyści na gruncie motywacji całego zespołu. Budujemy wówczas team, który chce działać wspólnie i pomagać sobie w praktycznie każdej sytuacji.
Nie pomijajmy jednak autorytetów budowanych na ogromnym doświadczeniu lidera. Jego zarządzanie zespołem będzie oparte na relacji mistrz-uczniowie. Mniej doświadczeni pracownicy chcą nauczyć się od swojego kierownika tyle, ile tylko mogą, ponieważ uważają go za eksperta w swojej dziedzinie. Wiedzą jednak, że nauki w takiej formie otrzymają najpewniej tylko te osoby, które sumiennie wykonają swoje zadania. Pracownicy starają się więc pokazać swojemu liderowi z jak najlepszej strony i podejmują się działań z dużym zapałem.
Jak wskazują powyższe, obranie jednej drogi przywództwa na całą swoją liderską karierę nie jest możliwe. Sprawne zarządzanie zespołem to prawdziwa sztuka, w której skład wchodzą wnikliwe obserwacje, przemyślane analizy oraz właściwe dopasowanie technik do potencjału całej grupy – z jej kierownikiem włącznie.
