Zmarł przyjaciel Kruszwicy profesor Wojciech Dzieduszycki

Smutną wiadomość o śmierci profesora przekazał dziś poseł na sejm Dariusz Kurzawa.

- Zmarł wielki przyjaciel i piewca dziejów Kruszwicy i Nadgopla. Miałem wielką przyjemność pracować na Jego wykopaliskach na Mietlicy i poznawać pod kierunkiem Profesora podstawy archeologii. Dziękuję Panie Profesorze za wszystko, za Pańskie rady, mądrość i poczucie humoru. Nauka polska i Kujawiacy ponieśli ogromną stratę... R.I.P Mistrzu! - napisał Dariusz Kurzawa.

Profesor Wojciech Dzieduszycki był polskim archeologiem. Specjalizował się w archeologii pradziejowej i średniowiecza; nauczyciel akademicki związany z Polską Akademią Nauk oraz Uniwersytetem Zielonogórskim.

Urodził się w 1946 roku w Poznaniu, gdzie w 1965 roku zdał egzamin maturalny w III Liceum Ogólnokształcącym. W tym samym roku podjął studia na kierunku etnologia i antropologia kulturowa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, które zakończył zdobywając tytuł magistra w 1970 roku na podstawie pracy pt. Ceramika z wczesnośredniowiecznego Kaszowa w pow. milickim.

Jeszcze w trakcie studiów w 1968 roku rozpoczął pracę w poznańskim Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk. Dwa lata później po otrzymaniu dyplomu magisterskiego został tam zatrudniony na stanowisku asystenta. W 1977 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy Wczesnośredniowieczna ceramika kruszwicka na tle rozwoju ceramiki wczesnopolskiej, a w 1978 roku awansował na stanowisko adiunkta. W 1996 roku otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie rozprawy pt. Kruszce w systemach wartości i wymiany społeczeństwa Polski wczesnośredniowiecznej. Rok później na poznańskim oddziale PAN awansował na stanowisko docenta.

Profesor Wojciech Dzieduszycki był honorowym obywatelem Kruszwicy.

Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problematyki związanej z archeologią pradziejową i średniowieczną, dziejami kultury materialnej i duchowej, zagadnieniami systemów wartości i wymiany, rolą symboliki w dziejach społeczeństw pradziejowych i średniowiecznych, ekologią historyczną oraz dziejami ośrodków wczesnopaństwowych w Polsce. Do jego najważniejszych prac należą:

Wczesnomiejska ceramika kruszwicka w okresie od 2 połowy X wieku do połowy XIV wieku, Wrocław 1982.
Gopło. Przyroda i człowiek, Poznań 1993, współautor.
Kruszce w systemach wartości i wymiany społeczeństwa Polski wczesnośredniowiecznej, Poznań 1995.

fotografia archiwum Dariusza Kurzawy/Facebook

[PORADA]

[POGODA]1606574356267[/POGODA]