Przed i po Powstaniu Warszawskim: Władysława Jędrzejewska z Kruszwicy [VIDEO]

Przed laty Władysława Jędrzejewska z Kruszwicy udzieliła wywiadu Archiwum Historii Mówionej, gdzie miała okazję opowiedzieć o swoich losach w trakcie Powstania Warszawskiego oraz po zakończeniu narodowego zrywu. Jak wyglądało powstanie oczami córki Henryka Makowskiego?

Władysława Jędrzejewska, z domu Makowska, urodziła się 27 września 1925 roku w Kruszwicy nad jeziorem Gopło. Wychowywała się w rodzinie przedsiębiorczej – jej ojciec Henryk prowadził Kujawską Wytwórnię Win.

Przed wojną uczęszczała do szkoły podstawowej w Kruszwicy, a następnie kontynuowała naukę w internacie w Poznaniu. Po wybuchu II wojny światowej rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie Władysława kontynuowała naukę oraz brała udział w tajnych kompletach.

Do konspiracji włączyła się w styczniu 1943 roku. Po przeszkoleniu sanitarnym rozpoczęła działalność w Warszawie jako sanitariuszka i łączniczka Armii Krajowej.

W czasie Powstania Warszawskiego – od sierpnia do września 1944 roku – działała w Grupie Artyleryjskiej „Granat” w rejonie Mokotowa. Pełniła służbę mobilnej sanitariuszki i łączniczki, często towarzysząc żołnierzom podczas działań bojowych, niosąc pomoc rannym i przekazując meldunki między oddziałami.

Pod koniec września 1944 roku wraz z ludnością cywilną opuściła Warszawę. Została deportowana do Niemiec, gdzie przymusowo pracowała przy naprawie torów kolejowych do 13 kwietnia 1945 roku.

Po wojnie nie ujawniła formalnie przynależności do AK i uniknęła represji. Powróciła do kraju i przyjęła nazwisko Jędrzejewska. Nie podjęła publicznej działalności kombatanckiej, ale przez lata pozostawała związana z historią ruchu oporu i pamięcią powstania. Zmarła w listopadzie 2023 roku w wieku 98 lat. 

[ZT]44496[/ZT]

[ZT]44491[/ZT]