Od 06 stycznia 1919 roku, wcielony do 5 pułku strzelców wielkopolskich (59 pp), a od 24 lutego 1919 roku do szwadronu nadgoplańskiego, brał czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim. Uczestniczył w oswobodzeniu Inowrocławia i okolic, Gniewkowa i Złotnik Kujawskich. Od marca do grudnia 1920 roku brał udział w wojnie polsko – bolszewickiej. Ze swoim pułkiem przez Warszawę, Łomżę, Berezynę dotarł aż do Kujaw.
Zdemobilizowany 21 lipca 1921 roku, w stopniu kaprala wrócił do domu. Kontynuował pracę w Cukrowni w Janikowie. W styczniu 1933 roku wstąpił do Związku Powstańców i Wojaków, a 28 stycznia 1936 roku dołączył do Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914/19. Do śmierci był czynnym członkiem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację- oddział w Janikowie. Za udział w walkach został odznaczony Krzyżem Walecznym nr 8492, medalem pamiątkowym za wojnę 1919-1921.
Uchwałą Rady Państwa z dnia 06 grudnia 1957 roku otrzymał Wielkopolski Krzyż Powstańczy i nominację na stopień podporucznika.
15 maja 1921 roku zawarł związek małżeński z Marianną Żurawską. Z tego małżeństwa urodziło się troje dzieci: Stanisław (1923r.), Tadeusz (1924r.), Florian (1926r.).
Zmarł w 1975 roku i spoczywa na cmentarzu w Janikowie. Z okazji 100. rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego 1918/19 grób został oznaczony tabliczką „Józef Rakowski Powstaniec Wielkopolski 1918/19”.
fot. Państwowe Archiwum CAW
[FOTORELACJA_LISTA]3131[/FOTORELACJA_LISTA]
[ZT]25172[/ZT]
[ZT]24015[/ZT]
[ZT]23531[/ZT]
