Starożytne koty. W Sławsku Wielkim pojawiły się między 80 a 230 rokiem n.e.

Serwis "Simon shows you maps" opublikował mapę, która pojawiła się w portalu VividMAPS. Dotyczy ona wędrówek kotów po Europie. Badania archeologiczne wykazały, że zwierzęta przywędrowały na Kujawy blisko 2 tysiące lat temu.

Do niedawna uważano, że koty przybyły do Europy dopiero w okresie późnej starożytności, a nawet początku średniowiecza (III-VII wiek n.e.). Obecnie ustalono, że żbik bliskowschodni (Felis silvestris lybica) jest wspólnym przodkiem wszystkich kotów udomowionych i że po raz pierwszy udomowiono je na Żyznym Półksiężycu około 10 tysięcy lat temu.

- W 2016 roku zespół naukowców znalazł kości kotów domowych mające około 8 000 lat i potwierdził obecność kotów domowych w okresie rzymskim na rozległym obszarze Europy rozciągającym się od Morza Śródziemnego po obecną północną Polskę. Gwałtowny wzrost populacji myszy domowej w Europie Wschodniej w późnym neolicie wykazuje pewne podobieństwo do dat nowo dołączonych kości tych starożytnych kotów, choć paleogenetyczna dr Danijela Popović zauważa, że ​​pojawienie się kotów w Europie poprzedziło pojawienie się pierwszych rolników. Według niego koty udomowiły się same; przyciągały ich gryzonie, które żerowały na zbiorach pierwszych rolników. To oni wybrali nas, a nie odwrotnie. W rezultacie ci pierwsi rolnicy byli wdzięczni za tę pomocną formę zwalczania szkodników. W rezultacie, dzięki człowiekowi, koty skolonizowały Europę Środkową - pisze Aleks w vividmaps.com.

Okazuje się zatem, że wędrówki kotów odbywały się wraz z ekspansją Cesarstwa Rzymskiego. Ekspansja tych zwierząt została zauważona w Wielkiej Brytanii około 100 roku p.n.e. Wiele wieków później opanowały Irlandię.

Koty zostały udomowione już w Starożytnym Egipcie 3500 lat temu. 

- Niedawna analiza kociego DNA z 200 źródeł, w tym z Żyznego Półksiężyca i Egiptu, wykazała połączenie dwóch odrębnych populacji, w wyniku czego powstały współczesne koty udomowione. Mieszanka obu ras połączyła użyteczność kotów z ich przyjaznością, przekształcając je w cennego towarzysza zarówno rolników, jak i handlarzy, którzy zaczęli zabierać je ze sobą na długie wycieczki po terenie i oceanie - czytamy dalej.

W przypadku Polski więcej o pojawieniu się kotów mówią badania archeologiczne. Stanowisko Lipianki jest datowane na "50-130 calAD" co odnosi się do zakresu lat w kalendarzu gregoriańskim po datowaniu radiowęglowym i jego kalibracji. W archeologii i innych dziedzinach nauk przyrodniczych, datowanie radiowęglowe jest jednym z głównych narzędzi do określania wieku materiałów organicznych. Jednak wyniki datowania radiowęglowego muszą być kalibrowane, aby dostosować je do kalendarza gregoriańskiego, który jest używany w codziennym życiu.

W tym przypadku "50-130 calAD" oznacza, że badany materiał organiczny pochodzi z okresu między 50 a 130 rokiem naszej ery (po Chrystusie) w kalendarzu gregoriańskim.

Wśród polskich stanowisk pojawia się również Łojewo z okresu między 60 a 220 rokiem naszej ery oraz Sławsk Wielki. W przypadku podkruszwickiej miejscowości badany materiał organiczny jest datowany na okres między 80 a 230 rokiem naszej ery.

[ZT]26142[/ZT]

[ZT]26131[/ZT]

[ZT]26128[/ZT]