Zamknij

Hej Kruszwica! Wiadomości i informacje z 8 stycznia

05:55, 08.01.2024 materiał redakcyjny Aktualizacja: 05:57, 08.01.2024
Skomentuj

Dziś jest PONIEDZIAŁEK, 8 stycznia.  8. dzień roku, do końca pozostało 358 dni 2. tydzień roku

Słońce

Wschód słońca: 🌅 7:43      Zachód słońca: 🌇 15:41

Dzień trwa 7 godz. 58 min, jest krótszy od najdłuższego o 8 godz. i 48 min. i jest dłuższy od najkrótszego o 15 min.

Do końca astronomicznej zimy pozostało 71 dni.

Imieniny dzisiaj obchodzą:  

Albert, Apolinary, Erhard, Heladia, Heladiusz, Laurencjusz, Laurenty, Mroczysław, Mścisław, Seweryn, Teofil, Wawrzyniec

[FOTORELACJA]3567[/FOTORELACJA]

[ZT]28937[/ZT]

[ZT]28924[/ZT]

[FOTORELACJA]3566[/FOTORELACJA]

W kościele katolickim: 

8 stycznia przypada wspomnienie/święto: św. Piotr Tomasz, biskup, św. Wawrzyniec Iustiniani, biskup, św. Seweryn z Noricum.

[FOTORELACJA]3328[/FOTORELACJA]

ARCHIWUM MOJAKRUSZWICA.PL

Na świecie


Dzień Elvisa Presleya
Król Rock and Rolla żyje! Przynajmniej w sercach swoich oddanych fanów. Elvis Presley sprzedał ponad 600 milionów płyt i nagrał wiele ponadczasowych hitów, jak choćby „Love Me Tender", „Hound Dog” czy „Heartbreak Hotel”.

Dzień Rotacji Ziemi
Dzień Rotacji Ziemi zwraca uwagę na astrofizyczne mechanizmy funkcjonowania naszej planety. Każdy z nas powinien znać chociaż podstawy astrofizyki i mieć świadomość jak Ziemia porusza się względem Księżyca oraz innych planet.

Dzień Sprzątania Biurka
Biurko to mebel, który wielu osobom towarzyszy w codziennej pracy. W trosce o efektywność ich projektów powstało specjalne święto - Dzień Sprzątania Biurka. Porządek ma bowiem duży wpływ na pracę.

[FOTORELACJA]3394[/FOTORELACJA]

MojaKruszwica.pl na Instagramie

[ZT]25642[/ZT]

Cytat na dziś

Wszystko, czego pragniesz jest po drugiej stronie strachu. George Addair

Ile wolnego do końca roku? 

Do końca 2024 roku pozostało jeszcze (wliczając dzisiejszy dzień) 248 dni roboczych oraz 111 dni wolnych od pracy, uwzględniając święta oraz weekendy.

[FOTORELACJA]3221[/FOTORELACJA]

Kalendarium Polska

1549 – Kozienice otrzymały prawa miejskie.

1660:
II wojna północna: oboźny litewski Michał Kazimierz Pac zdobył po oblężeniu Mitawę w Kurlandii.
IV wojna polsko-rosyjska: wojska rosyjskie pod wodzą Iwana Chowańskiego zdobyły i spaliły Białą Podlaską.
1745 – W Warszawie podpisano międzynarodowy traktat sojuszniczy skierowany przeciwko Prusom.
1760 – Książę kurlandzko-semigalski Karol Krystian Wettyn złożył w Warszawie hołd lenny królowi Augustowi III Sasowi.
1818 – Wilamowice otrzymały prawa miejskie.
1919 – Naczelna Rada Ludowa objęła władzę na terenach odbitych Niemcom podczas powstania wielkopolskiego.
1922 – Odbyły się wybory do Sejmu Litwy Środkowej.
1932 – Dokonano oblotu samolotu pasażerskiego PZL.4.
1938 – W Białej Krakowskiej aresztowano jednego z najgroźniejszych polskich przestępców międzywojennych Nikifora Maruszeczkę.
1939 – Pilot szybowcowy Tadeusz Góra został odznaczony przez Międzynarodową Federację Lotniczą Medalem Lilienthala.
1944 – Oddział Kedywu KG AK dokonał w Aninie nieudanego zamachu na gubernatora dystryktu warszawskiego Ludwiga Fischera. W czasie akcji rannych zostało 9 członków jego konwoju.
1947:
Premiera pierwszego polskiego powojennego filmu fabularnego Zakazane piosenki w reżyserii Leonarda Buczkowskiego.
Przed Sądem Okręgowym w Gdańsku rozpoczął się drugi proces załogi Stutthofu.
1951 – Sejm Ustawodawczy przyjął ustawę o nacjonalizacji aptek.
1950 – Późniejszy marszałek Sejmu RP Wiesław Chrzanowski został skazany w procesie politycznym na 8 lat pozbawienia wolności.
1965 – Melchior Wańkowicz, mający do odbycia 1,5-roczną karę pozbawienia wolności za współpracę z Radiem Wolna Europa, spotkał się z Władysławem Gomułką.
1967 – Na dworcu Wrocław Główny zginął w wypadku Zbigniew Cybulski.
1971 – Premiera filmu sensacyjnego Południk zero w reżyserii Waldemara Podgórskiego.
1991 – W Babieńcu koło Kętrzyna 42-letni recydywista Eugeniusz Mazur zamordował 4 osoby, w tym 3-letnią dziewczynkę.
1993 – Sejm RP przyjął ustawę o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.
1995 – Odbył się 3. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.
1999 – Premiera komedii sensacyjnej Kiler-ów 2-óch w reżyserii Juliusza Machulskiego.
2006 – Odbył się 14. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.
2012 – Odbył się 20. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.

Historyczna Kruszwica

 

MojaKruszwica na portalu TIK-TOK

@mojakruszwica.pl

Wieczór na Gople nadesłała Nadiia Mykhailiuk

♬ oryginalny dźwięk – mojakruszwica.pl - mojakruszwica.pl

 

MojaKruszwica na Facebooku

Nadgoplańskie (i nie tylko) Wzmianki

TAK WZROSNĄ PODATKI: 

Jak wzrosną podatki? Procentowo

Od gruntów związanych z działalnością gospodarczą: wzrost o 11.11%
Od gruntów pod wodami powierzchniowymi: wzrost o 15.03%
Od gruntów pozostałych: wzrost o 12.50%
Od gruntów niezabudowanych objętych obszarem rewitalizacji: bez zmian
Od budynków mieszkalnych: wzrost o 12.20%
Od strychów i piwnic w budynkach mieszkalnych (nie zajętych na działalność gospodarczą): bez zmian
Od budynków związanych z działalnością gospodarczą: wzrost o 10.12%
Od budynków zajętych na działalność gospodarczą w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym: wzrost o 15.07%
Od budynków związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych: wzrost o 15.16%
Od pozostałych budynków: wzrost o 10.17%
Od domków letniskowych: wzrost o 10.20%
Od garaży (z wyjątkiem związanych z działalnością gospodarczą inną niż rolnicza lub leśna): wzrost o 11.25%
Od budowli: bez zmian

KOŃCZY SIĘ ABSURD DROGOWY W KRUSZWICY: 

[ZT]28052[/ZT]

MOJAKRUSZWICA.PL TWITTER: 

[ZT]25641[/ZT]

[FOTORELACJA]3192[/FOTORELACJA]

Poranny felieton

Już nie Dmowski i Piłsudski. „Nekromancka” martyrologia Tuska i Kaczyńskiego

Opinia publiczna – skupiona na wyborze nowego rządu – nie odnotowała, że niemal 20-letni spór między PO a PiS-em wszedł na nowy martyrologiczny poziom. Wtorkowe exposé pokazało to w dojmujący sposób.

Donald Tusk na wstępie odwołał się do swojego pierwszego wystąpienia w roli premiera z 2007 r. Wówczas wygłosił ponad trzygodzinną przemowę, prezentując długą listę postulatów programowych nowo utworzonego rządu.

Jak sam stwierdził, był to błąd, o czym uświadomiła go rodzina: „Mówiłeś wtedy trzy godziny, i to, co zapamiętali Polacy, to że mówiłeś trzy godziny”. Tym razem więc zapowiedział, że „w związku z tym dzisiaj skupię się na sprawach najpoważniejszych”.

Jednak naiwni ci, którzy sądzili, że do najpoważniejszych spraw należeć będzie wizja rozwoju państwa lub określenie najważniejszych „kamieni milowych” nowej Rady Ministrów autorstwa Koalicji 15 października – jak od teraz ma być nazywana większość rządząca.

Chociaż Donald Tusk wygłosił drugie najdłuższe exposé w historii, nie usłyszeliśmy nic konkretnego o energetyce, inwestycjach strategicznych czy zmianach systemowych np. w nauce czy szkolnictwie. Za to bardzo, ale to bardzo dużo o tożsamości.

Przyjrzyjmy się bliżej kilku kluczowym zdaniom z tej części wystąpienia:

„Chciałbym podziękować Polsce. Ja jestem bardzo dumny z mojego kraju, z Polek i Polaków, także za to, że – wiecie, tak jak już bywało w naszej historii – w kluczowej chwili potrafiliśmy się nadzwyczajnie zmobilizować, wszyscy, i doprowadzić do tego – no niektórzy twierdzili – niemożliwego przełomu i dzięki wam ta kluczowa chwila stała się jakimś momentem dziejowym.

Jestem przekonany, że 15 października dołączy do symbolicznych dat w naszym polskim kalendarzu. Tych tragicznych, przed chwilą czciliśmy pamięć ofiar jednej z takich chwil w naszej historii, i tych pięknych. I myślę, że przejdzie 15 października do historii jako dzień – nie pierwszy raz – pokojowego buntu, buntu na rzecz wolności i demokracji. Trochę podobnie jak 31 sierpnia 1980 r. czy 4 czerwca, kiedy odzyskiwaliśmy niepodległość, wolność, po zwycięstwie »Solidarności«”.

Sformułowanie „moment dziejowy” wskazuje nam na metapolityczny charakter wystąpienia Donalda Tuska. Oto Polacy – mówi lider koalicji – rozpoczęli nowy etap w najnowszej historii naszego kraju, w pokojowy sposób obalając wrogi reżim. Mamy więc swoich bohaterów – zaangażowanych obywateli, protestujących, ale i mamy swoje ofiary. Dla Donalda Tuska rolę politycznego męczennika PiS-owskiego reżimu zdaje się odgrywać Piotr Szczęsny, który w liście pożegnalnym nazwał się „Szarym Człowiekiem”.

Szczęsny, w opowieści premiera prawdziwy symbol opozycyjnych wyborców, dokonał samospalenia w październiku 2017 r. na Placu Defilad w Warszawie. Tusk we wstępie swojego exposé odczytał cały manifest Szczęsnego, który w tragiczny sposób postanowił zaprotestować przeciwko rządowi PiS, niczym Ryszard Siwiec na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie jesienią ‘68 sprzeciwiając się inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację.

Jeśli dostrzeżemy symbolikę zastosowaną przez Donalda Tuska – nawiązanie do ruchu „Solidarności”, daty pierwszych wyborów kontraktowych czy wreszcie podkreślenia ofiar „reżimu”, Piotra Szczęsnego czy Pawła Adamowicza, to zobaczymy, że pod pozorem zgody, klaruje się obraz ostrego tożsamościowego podziału: my, ludzie wolności vs oni, ludzie reżimu. Członkowie politycznego obozu, który trzeba rozliczyć, ale też moralnie zdyskredytować, ponieważ mają oni na rękach krew polskich obywateli.

Określenie sympatii politycznych nie jest już dłużej tylko kwestią poglądów, ale moralnego wyboru, stanięcia w tym „momencie historii” po jej konkretnej stronie. Odłóżmy na bok polityczne plany i programowe postulaty – zdaje się mówić Tusk – najpierw nakreślmy linię dzielącą dobro i zło, swoich i obcych. Dopiero później możemy toczyć spór w gronie nowej opozycyjnej „Solidarności”, wypracowując technokratyczny plan rządzenia. Najpierw moralne pryncypia, później projekty ustaw.

Problem z tą nową opozycyjną martyrologią jest jednak zasadniczy. Po zakończonym exposé Donalda Tuska na mównicę wszedł Mariusz Błaszczak i przypomniał historię Andrzeja Żydka, który w 2011 r. podpalił się przed Kancelarią Prezesa Rady Ministrów w geście protestu przeciwko nieudolnej, jego zdaniem, polityce ówczesnego rządu, także czytając notatkę niedoszłego samobójcy adresowaną do premiera Donalda Tuska.

Nie był to zresztą ostatni taki przypadek w historii tamtego rządu. Do jeszcze tragiczniejszego zdarzenia doszło w 2014 r., kiedy to na Alejach Ujazdowskich w akcie desperacji samospalenia dokonał 56-letni mężczyzna.

Prawo i Sprawiedliwość przez ostatnie lata wykonało ogromną pracę, aby demonizować Donalda Tuska, przyszywając mu przede wszystkim łatkę folksdojcza, co zresztą powtórzył w poniedziałkowej wypowiedzi z sejmowej mównicy Jarosław Kaczyński. Dziś Tusk rewanżuje się PiS-owi, czyniąc z niego nową wersję „komuny”, która okupowała przez 8 lat Polskę i Polaków, a którą teraz należy rozliczyć i zadośćuczynić jej ofiarom.

Problem z takim ujęciem jest dwojaki. Po pierwsze, trumny ofiar są po obu stronach sceny politycznej, a przerzucanie się aktami agresji to dziś rytualny i makabryczny spektakl, a nie żadna historyczna sprawiedliwość. Po drugie, bazowanie głównie na moralnej wyższości wobec komunistów skończyło się dojściem do władzy tego obozu pod nowym szyldem już cztery lata po mitycznym 4 czerwca 89’.

Niepostrzeżenie rozpoczyna się proces wymiany symbolicznych trumien, na których osadzona jest polityczna debata w Polsce. Na miejsce Piłsudskiego i Dmowskiego, czyli bądź co bądź symboli realnego sporu o kształt naszej państwowości, pojawiają się trumny samobójców, którzy stają się narzędziami makabrycznej licytacji na moralną wyższość.

To już nawet nie PiS-owska trumna prezydenta Kaczyńskiego, która stanowiła próbę zmitologizowania dziedzictwa politycznego obozu prawicy. Ta tragiczna logika partyjnych liderów podstawiających trumny samobójców w miejsce trumien polityków prowadzi nas jednak do jeszcze większej degradacji polskiego życia politycznego.

W exposé żadnego premiera – bez względu na jego partyjne barwy – nigdy nie powinny pojawiać się pseudoargumenty z porządku śmierci. Tworzenie z takich postaci jak Piotr Szczęsny politycznych męczenników i składanie ich na ołtarzu polsko-polskiej wojny to prosta droga do piekła polityki turpizmu i brania polskiego społeczeństwa za jej zakładników.

Nie prześpijmy tego momentu, kiedy nie jest jeszcze za późno, aby zatrzymać proces budowy „nekromanckiej” martyrologii obozów Tuska i Kaczyńskiego. Inaczej już zawsze exposé premiera będzie przypominało raczej kapłańskie inkantacje niż kreślenie programu politycznych zmian w państwie.

O autorze: 

Bartosz Brzyski

Rzecznik Klubu Jagiellońskiego, członek redakcji czasopisma idei „Pressje”. Współprowadzi podcast „Kultura poświęcona”. Publikował m.in. na łamach tygodnika „Plus Minus”, „Tygodnika PolsatNews.pl” i „Wszystko co Najważniejsze”. Z wykształcenia politolog.

Źródło tutaj

[ZT]28567[/ZT]

[ZT]28554[/ZT]

[ZT]27409[/ZT]

[ZT]27408[/ZT]

[ZT]27407[/ZT]

[ZT]27406[/ZT]

(materiał redakcyjny)

Co sądzisz na ten temat?

podoba mi się 0
nie podoba mi się 0
śmieszne 0
szokujące 0
przykre 0
wkurzające 0
facebookFacebook
twitterTwitter
wykopWykop
komentarzeKomentarze

komentarz(0)

Brak komentarza, Twój może być pierwszy.

Dodaj komentarz

0%